Jak spawanie półautomatyczne w argonie

Spawanie jest znane od dawna. Znalazł zastosowanie w różnych branżach, a także w budownictwie. Za pomocą spawania można łączyć części z różnych metali. Może to być żeliwo, stal, żelazo, aluminium. Spawanie dzieli się na kilka odmian. Obejmuje to ręczny łuk, automatyczny i półautomatyczny. Często używano spawania półautomatycznego argonu. Ten ostatni jest gazem obojętnym, który chroni spoinę i poprawia jakość połączenia.

Schemat spawania argonem.

Półautomatyczne urządzenie pozwala zoptymalizować proces technologiczny, ponieważ podawanie drutu spawalniczego odbywa się bezpośrednio przez samo urządzenie, podczas gdy podczas procesu ręcznego spawacz organizuje całą pracę. Półautomatyczne spawanie ma swoje pozytywne i negatywne aspekty, które trzeba znać podczas organizacji pracy. Przyjrzyjmy się bliżej cechom łączenia wyrobów metalowych w obecności ochronnego gazu argonowego.

Co to jest spawanie półautomatyczne?

Niewielu wie, co to jest półautomat. Jest to jednostka składająca się z kilku elementów: mechanizmu do przesuwania i podawania drutu, latarka, urządzenie rozruchowe i źródło zasilania. Do niedawna urządzenia takie jak transformatory były szeroko rozpowszechnione. Pozwoliły one na przetransferowanie prądu w sieci w AC lub DC, w zależności od rodzaju urządzenia. Obecnie są nowe urządzenia. Półautomatyczna spawarka argonowa może różnić się wydajnością. W zależności od wielkości i możliwości przenoszenia wyróżnia się stacjonarne, przenośne i mobilne jednostki. Bardzo ważna jest metoda ochrony połączenia spawanego.

Schemat procesu spawania aluminium półautomat.

Na tej podstawie urządzenie półautomatyczne może pracować z udziałem gazu ochronnego lub specjalnego drutu proszkowanego. W pierwszym przypadku gaz jest reprezentowany przez dwutlenek węgla, argon, hel. Argon jest szeroko stosowany do spawania wyrobów aluminiowych. Ważne jest, aby urządzenie było podzielone według rodzaju podawanego drutu. Ta ostatnia jest z litej stali, aluminium lub uniwersalna. Jeśli podczas spawania ręcznego spawacz dobierze elektrody, wówczas w takiej sytuacji nie będą one wymagane. Spawanie odbywa się drutem, którego średnica zależy od rodzaju i grubości metalu.

Zalety i wady

Dlaczego tak wielu spawaczy preferuje proces półautomatyczny z użyciem argonu? Pozytywne aspekty obejmują:

• możliwość łączenia produktów z metali nieżelaznych i stali stopowych;
• możliwość spawania cienkich produktów (do 0,5 mm);
• optymalne spalanie łuku i głębokość topienia;
• tworzenie bardziej równomiernego szwu o wysokiej jakości;
• rentowność;
• zdolność do pracy przy niskim prądzie;
• zmniejszanie uwalniania toksycznych substancji do powietrza w obszarze roboczym z powodu dmuchania argonem;
• mniej tworzenia się żużla.

Schemat urządzenia do spawania półautomatycznego.

Obojętny gaz argonowy jest wymagany w celu ochrony spoiny przed utlenianiem. Jeśli podczas procesu ręcznego otaczające powietrze może utleniać metal, wówczas podczas spawania argonem ryzyko jest znacznie zmniejszone, a połączenie jest trwalsze, bez pęknięć i innych defektów.

Jeśli chodzi o ujemne strony spawania argonem, jest ich bardzo niewiele. Wady obejmują bardziej intensywne rozpryskiwanie stopionego metalu, niską wydajność i silniejsze promieniowanie. W tym ostatnim przypadku ma to negatywny wpływ na narządy wzroku pracownika. Jeśli zostaną podjęte środki bezpieczeństwa, efekt ten można zmniejszyć.

Cechy spawania w argonie

Argon w procesie spawania może być stosowany zarówno w czystej postaci, jak iw połączeniu z innymi gazami ochronnymi. Osobliwością argonu jest to, że jest to gaz obojętny, to znaczy, że nie wchodzi w interakcję chemiczną z produktem metalowym. Ponadto chroni spoinę przed utlenianiem. Jest to szczególnie ważne podczas spawania metali nieżelaznych. Te ostatnie są łatwo utlenione podczas interakcji z powietrzem. Głównymi utleniaczami w powietrzu są azot i tlen. Argon z kolei wypiera te gazy ze strefy spawania, w wyniku czego zmniejsza się porowatość zgrzewanego metalu i uzyskuje się silniejszy zgrzew.

Schemat ochrony przed strumieniem podczas spawania argonem.

Spawanie argonem ma swoje własne charakterystyczne cechy. Po pierwsze, argon jest używany zarówno z elektrodami zużywalnymi (drutem), jak i elektrodami nieulegającymi zużyciu. Po drugie, spawacz nie może oczyścić powierzchni spawanego produktu z tlenków. Dotyczy to w szczególności aluminium. Po trzecie, drut aluminiowy nadaje się do spawania aluminium. Jego średnica wynosi 1-2 mm. Jeśli chodzi o tryb pracy, prędkość podawania drutu powinna być równa od 150 do 650 m / h. Wytrzymałość prądu spawania nie przekracza 300 A.

Po czwarte, do spawania należy zaopatrzyć się w wystarczającą ilość gazu (argon). Napełniony cylinder zawiera około 6000 litrów argonu. Ważne jest, aby w tym trybie pracy przepływ gazu wynosił co najmniej 300 l / h. Możliwe jest wybranie optymalnego trybu urządzenia, w oparciu o instrukcje dla półautomatycznego urządzenia. Wytrzymałość i prędkość drutu zależą od grubości metalu.

Technologia spawania argonem

Proces łączenia części w środowisku argonowym rozpoczyna się od sprawdzenia gotowości sprzętu. W tym celu należy wyregulować tryb pracy maszyny, wyregulować natężenie prądu, napięcie i prędkość drutu. W przypadku drutu aluminiowego zaleca się stosowanie podajnika typu ciągnącego. Pchanie jest często używane do drutu stalowego. Jeżeli grubość metalu jest mniejsza niż 3 mm, wówczas optymalna wytrzymałość prądu wynosi 120-145 A. Prędkość drutu wynosi 900 m / h.

Nie zapomnij o polaryzacji.

W większości przypadków stosuje się prąd stały o odwróconej biegunowości.

Tabela właściwości fizycznych gazów do spawania.

Oznacza to, że "-" jest dostarczane do produktu, a "+" do palnika z przewodem. Etap przygotowawczy obejmuje czyszczenie powierzchni produktów. Jeśli są wykonane z aluminium, krawędzie są traktowane acetonem, a następnie szczotkowane metalową szczotką. Odbywa się to w celu usunięcia filmu powierzchniowego, co komplikuje proces spawania.

Po przygotowaniu wszystkiego włącznik, który podaje drut jest włączony w pozycji roboczej. Ponadto łuk elektryczny jest zapalany. W obecności drutu topiącego wystarczy dotknąć metalu. Gdy łuk świeci, zaleca się sprawdzenie wybranego trybu spawania na jakimkolwiek zbędnym produkcie. Jeśli wszystko jest w porządku, kontynuuj spawanie. Ruchy dyszy palnika nie powinny być poprzeczne, należy ją przesuwać tylko w jednym kierunku. Najlepsza opcja - spawanie części przy dużej prędkości z pojedynczą warstwą szwu. Przy dużej grubości metalu należy go ogrzać. Temperatura powinna osiągnąć 150-300 °. Jeśli wymagane jest spawanie produktów pionowych, dysza musi być przesuwana od góry do dołu.

Spawanie żeliwa

Argon jest stosowany nie tylko podczas pracy z metalami nieżelaznymi. Często konieczne jest spawanie żeliwa lub stali. Żeliwo jest stopem na bazie żelaza i węgla. Żeliwne jest bardzo trudne do spawania ze względu na to, że powstałe spoiny mają tendencję do tworzenia pęknięć. Ponadto mogą tworzyć się pory.

Kolejną cechą jest zdolność do szybkiego utleniania. Do spawania żeliwa najlepiej nadaje się drut rdzeniowy. Jeśli chodzi o argon, zapewnia on tworzenie spoin na produkcie bez żużla. Ciekawostką jest fakt, że połączenie produktów metalowych wykonanych z żeliwa wykorzystuje się w procesie naprawy samochodów starej produkcji.

Żeliwo jest spawane na drutu wolframowym. Bardzo często stosowane ogrzewanie metali. Jest powszechny i ​​lokalny. Obowiązuje również metoda zimna. Do spawania żeliwa nadaje się zarówno prąd bezpośredni, jak i przemienny. Siła prądu jest określona przez grubość materiału i średnicę drutu. Na 1 mm przewodu konieczne jest od 50 do 90 I prąd. Drut może być wykonany z grafitu, żeliwa, na bazie miedzi i żelaza, niklu.

Lista narzędzi i materiałów

Do organizacji takiej pracy potrzebny będzie sprzęt. Obejmuje cylindry z argonem, półautomat, drut o pożądanej średnicy. Do przygotowania metalu potrzebna jest szmata, szczotka, młotek, dłuto, roztwór acetonowy.

Spawacz musi pracować w odzieży ochronnej. Konieczne jest stosowanie środków indywidualnej i zbiorowej ochrony: wentylacji, prądu uziemienia, ogrodzenia, maski lub tarczy, rękawiczek, butów. Należy pamiętać, że niemożliwe jest zespawanie produktów, na powierzchni których znajdują się substancje palne i smarujące. Tak więc półautomatyczne spawanie w argonie pozwala na silne połączenie i doskonałe spawanie.