Jak można wykonać lutowanie z wysoką jakością?

Mosiądz jest powszechny w życiu codziennym, a kwestia sposobu lutowania mosiądzu jest bardzo ważna dla niektórych. Naprawa wielu urządzeń domowych zależy od sposobu lutowania metalu. Proces ten znacznie różni się od połączenia innych metali. Ma szereg specyficznych cech i powoduje pewne trudności. Jeśli jednak spełnisz pewne warunki, wtedy racja znajdzie się na ramieniu każdej osoby.

Mosiądz jest szeroko stosowany w życiu codziennym, a kiedy produkty mosiężne pękają, pojawia się pytanie, jak je zlać.

Funkcje lutowania stopów miedzi

W życiu codziennym często używano różnych części, które wykorzystują mosiądz i brąz. Te stopy miedzi są na zewnątrz bardzo podobne, ale mają inny skład i swoją własną charakterystykę. Mosiądz to stop miedziowo-cynkowy z dodatkiem cyny, aluminium i innych metali. Brąz to stop miedzi z cyną, aluminium, ołowiem i innymi substancjami. Mosiądz, w którym dodaje się cynę, zbliża się do kompozycji brązu, ale mimo to bazuje na cynku.

Materiały i narzędzia do lutowania wyrobów z mosiądzu.

Mosiężne lutowanie ma swoje charakterystyczne trudności. Cynk jest aktywnie odparowywany przez ciepło ze stopu, tworząc gęstą warstwę tlenku cynku i miedzi. Warstwa tlenku cynku jest niszczona z wielkim trudem, a jej powstawanie, gdy zawartość cynku w mosiądzu przekracza 15%, zachodzi dość szybko. Kalafonia, nawet w połączeniu z alkoholem, nie radzi sobie z takim filmem, który wymaga użycia specjalnych fluksów.

Jeśli lut mosiądz-cyna jest używany podczas lutowania mosiądzu, złącze ma niską wytrzymałość mechaniczną. Tak więc miejsce lutowania mosiądzu lutem cynowo-ołowiowym ma wytrzymałość 1,6 razy mniejszą niż miedź. Jest to spowodowane pojawieniem się porów w spoinie lutowniczej z powodu parowania cynku.

Metody lutowania brązu zależą od jego składu. Brązy cyny i niklu są łatwo lutowane lutami cynowo-ołowiowymi. Podczas lutowania brązów aluminiowych i berylowych pojawiają się trudne do rozpuszczenia filmy, co wymaga użycia specjalnych stopów lutowniczych i topników.

Topniki do lutowania metali

Do lutowania mosiądzu potrzebne jest wiertło - specjalny strumień.

Topniki są przeznaczone do usuwania folii z powierzchni lutowanych metali i zabezpieczają przed tworzeniem się nowych warstw w strefie lutowania. Jeśli kalafonia wystarcza dla związku miedzi, to dla mosiądzu potrzebny jest jeszcze bardziej agresywny strumień. Skład topnika dla różnych mosiądzów wymaga innego, co jest spowodowane wprowadzeniem składu mosiądzu niektórych metali. W przypadku zwykłego mosiądzu typu LS59 i L63 wystarczające jest stosowanie chlorku cynku o małej zawartości kwasu borowego. Podczas lutowania za pomocą dodatków ołowiu i krzemu, na przykład mosiądzu typu LKS80, zaleca się topnik oparty na połączeniu potasu z fluorem i borem lub na bazie boraksu.

W domu można wykonać następujący strumień, który jest odpowiedni dla większości mosiądzu. Konieczne jest przygotowanie 20 g boraksu w proszku i 20 g kwasu borowego w proszku. Suche proszki dobrze wymieszaj i wlej 200 ml wody. Mieszaninę następnie gotuje się i chłodzi.

Z gotowych kompozycji jako topniki do mosiądzu możemy polecić: domowe - strumień "Bura"; topniki PW-209 i PW-209X. Od importowanych strumieni należy zwrócić uwagę na wykonaną w Niemczech: topnik-wklej Chemet FLISIL-NS-Pulver i Chemet FLISIL-NS-Paste.

Lutowanie brązowe można przeprowadzić pod strumieniem soli chlorków (na przykład cynku) z dodatkiem kwasu chlorowodorowego. Jeśli lutowanie odbywa się w wysokich temperaturach, lepiej jest stosować kwas borowy w połączeniu z chloranami i fluorkami. Do łączenia brązów glinowych i manganowych konieczne jest stosowanie aktywnych strumieni z kwasu fosforowego lub fluorowodorowego. Z wystarczająco dostępnych funduszy powszechnie stosuje się kwas ortofosforowy.

Lut mosiężny

Mosiądz lutowniczy powinien być miedziano-fosforowy. lut

Lut jest metalem, który w stanie stopionym jest osadzony w lutowanych metalach i po schłodzeniu łączy się z nimi. Dlatego musi mieć temperaturę topnienia znacznie poniżej temperatury topnienia mosiądzu, a jednocześnie mieć dobrą przyczepność z nią, będąc w postaci stopionej. Konwencjonalne stopy cyny z ołowiem powinny być stosowane w mosiądzu tylko przy łączeniu niekrytycznych części, gdy nie ma wymagań dotyczących wytrzymałości i wyglądu mechanicznego.

Skład zastosowanego lutowia zależy od rodzaju mosiądzu. Jeśli składnik miedzi przeważa w mosiądzu, można użyć srebrnych lutów od PSr12 do PSr72, stopów lutowniczych z zawartością mosiądzu od PMC36 do PMC54 i stopów miedziowo-fosforanowych. W przypadku przewagi zawartości cynku należy użyć lutów srebrnych nie niższych niż PSr40. Stosowanie związków fosforu prowadzi do znacznego zmniejszenia wytrzymałości mechanicznej związku z powodu tworzenia się wrażliwych fosforanowych związków cynku. Tańsze lutowie na bazie mosiądzu PMC mogą być stosowane tylko w częściach, które nie odczuwają wibracji i wstrząsów. W połączeniu ze stopami srebra i fosforu, mosiądz rozpuszcza się dość mocno, co należy wziąć pod uwagę, i skracać czas lutowania i ogrzewania metali.

Do naprawy i łączenia części stałych (na przykład grzejników lub rur) często stosuje się specjalne lutowie twarde o złożonym składzie. Dobre wyniki pokazują lutowie typu L-CuP6, mające temperaturę topnienia około 730 ° C.

DIY Lutowanie Gotowanie

Lut srebrny nadaje się również do opakowań z mosiądzu.

W celu rozwiązania problemu lutowania mosiądzu, należy przygotować pożądany lut w swoje ręce. Lut srebrny jest najbardziej odpowiedni dla wszystkich mosiądzów; i powinien być ugotowany. Topienie metali powinno odbywać się w tyglu, który może wytrzymać znaczące efekty termiczne. Po prostu taki tygiel jest wykonany z kontaktowych elementów węglowych do trolejbusów. Wypalone przedmioty są łatwo dostępne i mogą się przydać w przypadku tygla. W takim elemencie grafitowym wykonuje się karb o wymiarach około 2x2 cm, a wycięcie o szerokości około 5 mm wierci się do wycięcia (dla ułatwienia usuwania lutu).

Srebro i miedź są niezbędne do lutowania w stosunku 2: 1. Wymaganą ilość metali mierzy się i obniża do tygla. Za pomocą palnika gazowego osiąga się topienie metali w tyglu. Aby uprościć proces topienia, metale należy wcześniej zmiażdżyć. Stop jest mieszany ze stalowym lub ceramicznym (porcelanowym) rdzeniem. Po ochłodzeniu taki stop może być stosowany jako lutowie.

Lutownica

Lutownica do lutowania mosiądzu musi mieć co najmniej 100 watów.

Wystarczająco wysoką jakość połączenia metodą lutowania w niskiej temperaturze uzyskuje się przez lutowanie mosiądzem i miedzią lub przez lutowanie z przewagą zawartości miedzi w nich. W tym przypadku wystarczy użyć lutownicy o mocy 100 W. Jako topnik można stosować lutowanie lub kwas fosforowy. Przed lutowaniem należy dokładnie oczyścić powierzchnię z mosiądzu, aby usunąć warstwę tlenku i odtłuścić powierzchnię. Lina cynowo-ołowiowa nie niższa niż POS60 jest używana jako lut. Lutowanie przeprowadza się przy dobrym ogrzewaniu za pomocą lutownicy w strefie lutowania.

Można również lutować mosiądz za pomocą lutownicy za pomocą lutów srebrnych nie niższych niż PS40. W tym celu będziesz musiał uzbroić się w potężną lutownicę (0,5-1 kW). Jako strumień należy stosować strumień stężonego kwasu ortofosforowego lub boraksu. Temperatura nagrzewania strefy lutowniczej nie powinna być niższa niż 500 ºС. Przed lutowaniem należy zwrócić szczególną uwagę na dokładność obróbki powierzchniowej strumienia. Przetwarzanie należy przeprowadzić bezpośrednio przed dostarczeniem ogrzanej lutownicy lutem. W ten sposób można stopić defekty w masywnych produktach z mosiądzu (na przykład grzejników).

Lutowanie palnika

Schemat spawania mosiężnej półautomatycznej latarki.

Aby rozwiązać problem lutowania mosiądzu dowolnej marki, można użyć palnika gazowego. Proces takiego lutowania jest następujący. Lutowanie (rozgrzewanie metali) odbywa się na żaroodpornym materiale. Najlepiej jest użyć płyty z azbestu. Połączone części są umieszczone na podstawie azbestowej i są łączone ze sobą. Powierzchnię metali w strefie związku dokładnie naciera się strumieniem opartym na boraksie (samoprzylepnym).

Lut srebrny jest cięty w postaci małych wiórków i posypuje się na łączonych metalach w małych ilościach. Regulowany płomień palnika gazowego wprowadzany jest do strefy lutowania. Rozgrzewanie odbywa się etapami.

Początkowo przeprowadza się lekkie rozgrzewanie obszaru, aby lut się sprzęgł z powierzchnią metalu.

Następnie główne ogrzewanie wykonuje się aż do pojawienia się czerwieni na mosiądzu. W tym momencie lut powinien wypełnić szczelinę między częściami i równomiernie rozprowadzić po powierzchni. Temperatura w strefie lutowania w tym okresie sięga 700-750 ° C. Palnik się wyłącza. Po schłodzeniu powinieneś otrzymać niezawodny szew w kolorze, który niewiele różni się od mosiądzu. Złącze musi zostać przepłukane, aby usunąć resztkowy strumień.

Niezbędne narzędzie

Jeśli zdecydujesz się na lutowanie, powinieneś również zdecydować, co ugotować. Podczas lutowania mosiądzu potrzebne będą następujące narzędzia i akcesoria:

• 100 W i 0,5-1 kW lutownica;
• palnik gazowy wraz z butli gazowej;
• tygiel;
• skale;
• wice;
• nóż;
• nożyczki;
• plik;
• szczypce;
• zacisk;
• ścierny papier ścierny;
• pompon;
• pędzel

Mosiądz jest bardzo często stosowany w różnych urządzeniach domowych, więc gdy się rozbiją, pojawia się pytanie, jak lutować mosiądz. Racja taka jest całkiem możliwa, ale wymaga spełnienia pewnych warunków i zasad.