Jak lutować stal nierdzewną

Zgodnie z powszechnym przekonaniem, zbyt trudno jest lutować stal nierdzewną. Ale ta operacja będzie prosta, biorąc pod uwagę pomocne wskazówki.

Spawanie stali nierdzewnej własnymi rękami.

Przygotowanie sprzętu i materiałów

Do lutowania stali nierdzewnej potrzebne są następujące narzędzia i materiały pomocnicze:

• elektryczna lutownica;
• palnik gazowy;
• lutowie;
• strumień;
• metalowa szczotka;
• rozpuszczalnik;
• mydło;
• szmaty;
• rękawice ochronne.

Tabela właściwości stali nierdzewnej.

Moc elektrycznej lutownicy powinna wynosić 100 watów, w skrajnych przypadkach - co najmniej 60 watów. Urządzenie o niskiej mocy nie będzie w stanie podgrzać elementów stalowych do optymalnej temperatury. Lutownica o większej mocy jest wymagana, gdy konieczne jest podłączenie produktów o dużych rozmiarach. Pożądane jest, aby miał niespalone żądło. Takie urządzenie jest bardziej trwałe, szybsze i wygodniejsze w obsłudze.

Ale techniczne możliwości lutownicy są ograniczone przez dwie okoliczności. Najpierw ogrzewa się tylko miękkie, o niskiej temperaturze topnienia lutów. Po drugie, nie można lutować części o wysokim stopniu rozpraszania ciepła. Ponieważ temperatura grotu lutowniczego jest podyktowana rodzajem lutu, konieczne jest, aby był on podatny na topienie. Na przykład lutowie z litego mosiądzu nie uda się stopić zwykłym lutownicą. W takich przypadkach wymagany jest palnik gazowy. Chociaż to nieco komplikuje procedurę lutowania, całkiem możliwe jest stosowanie palnika w postaci kompaktowego naboju gazowego.

Sposoby spawania w gazach obojętnych.

Wybierając lut, wielu preferuje pręty z serii PIC ze stopu cyny ołowiu. Najpopularniejsze marki to "POS-40", "POS-61". Lutowane "POS50Kd18", zawierające, oprócz cyny i ołowiu, kadm, szczególnie dobrze nadaje się do lutowania wiórów, których nie można przegrzać.

Lutowane cynku łatwo się topią, ale praktycznie nie nadają się do pracy ze stalą niskostopową i węglową: przyklejają się do niej słabo, szybko spływają do szczelin i dają słabe połączenia. Co najlepsze, stal nierdzewna jest lutowana czystą cyną. Do napraw produktów mających kontakt z żywnością można używać tylko lutów cyny.

Lutowanie części stalowych nie powiedzie się za pomocą zwykłej kalafonii. Jest dobry do miedzi, a do stali nierdzewnej potrzebny jest aktywny strumień - ortofosforowy lub kwas lutowniczy (chlorek cynku). Zadając taki strumień, natychmiast przystąpić do lutowania. Jest to szczególnie ważne w przypadku stosowania kwasu ortofosforowego, ponieważ dosłownie w ciągu kilku sekund na powierzchni stali powstaje film fosforanowy, a lutowanie staje się trudne.

Technologia lutowania

Spawanie ze stali nierdzewnej półautomatycznej.

Po pierwsze, lutowane części stalowe muszą być oczyszczone zarówno z zanieczyszczeń, jak i filmu tlenkowego. Zwykle wykonuje się to za pomocą metalowej szczotki, papieru ściernego lub ściernicy. Następnie należy je odtłuścić acetonem lub innym rozpuszczalnikiem. Następnie należy zastosować topnik do miejsc przyszłego połączenia części (o ile oczywiście nie stosuje się już połączonego lutowia).

Ponadto wymagane jest ich ogrzanie za pomocą lutowanej żelaznej końcówki lub palnika gazowego. Ważne jest, aby w jego płomieniu nie było nadmiaru tlenu, w przeciwnym razie metal utworzy się. Zwykle powinien mieć jasnoniebieski kolor. Jeśli płomień jest słaby i bladoniebieski, wówczas jest nasycony tlenem.

Przesuwając palnik płynnie, podgrzej całe połączenie. Okresowo należy dotykać go lutem, aby sprawdzić, czy została osiągnięta wymagana temperatura. Można to ocenić, gdy lut zaczyna się topić, ale nie od płomienia palnika, ale od rozgrzanego do czerwoności metalu.

Następnie należy natychmiast umieścić lut w obszarze połączenia, kontynuując podgrzewanie części tak, aby lut się stopił i stopniowo wypełnił całe złącze. Jeśli płynny lut nie jest wystarczający w jakimś miejscu, należy go silniej podgrzać, a on pobiegnie do tego miejsca. Znakiem lutowania stałego jest wyciek nadmiaru stopionego lutu z przerw w szwie.

Jeśli pozwalają na to projekty lutowanych części, zaleca się ich najpierw lutować w miejscu przyszłego kontaktu z lutowiem, a następnie podłączyć i ogrzać do temperatury topnienia. Dzięki tej metodzie związek zwykle osiąga większą wytrzymałość. Nie ma znaczenia, czy nie cała powierzchnia części zostanie skażona po raz pierwszy. Konieczne jest ponowne nałożenie topnika na nieudane miejsca i ponowne podgrzanie za pomocą lutownicy lub palnika. Procedurę tę powtarza się, aż wszystkie powierzchnie części pokryje się jednolitą warstwą lutu.

Wkładka z blachy lutowniczej jest szczególnie potrzebna do różnych prac cynowych, napraw karoserii samochodowych. Można je łączyć nie tylko metodą wstępnego ocynkowania, ale również za pomocą pasty lutowniczej, w której lutowie łączy się z topnikiem. Musi pokryć obszar styku jednej z przygotowanych części, następnie przymocować je za pomocą zacisków i podgrzać szew po obu stronach.

Ma własne cechy lutowania (patrz wideo), na przykład mosiądz. Jako strumień używane wiertarki. Konieczne jest dłuższe i mocniejsze rozgrzewanie części, ponieważ mosiądz topi się w temperaturze 1000 ° C.

Dlaczego lutowanie może nie działać?

Jeśli lut nie chce być równomiernie rozłożony na powierzchniach części, wówczas powstaje błąd.

Tabela typów elektrod do spawania stali nierdzewnej.

Często zdarza się, że nie są one dokładnie czyszczone. Często lutowanie rozpoczyna się, gdy powierzchnie produktów są jeszcze słabo nagrzane, zwłaszcza jeśli mają one duży rozmiar.

Być może niewłaściwy wybór dla lutów i topników ze stali nierdzewnej. Na przykład, czysty ołów - zamiast cyny lub stopu POS, lub kalafonii - zamiast kwasu lutowniczego lub boraksu. Praca z cyną jest trudna ze względu na jej niewystarczającą konsystencję. Roztopiona cyna nie powinna przypominać miękkiej gliny, ale ciekła, w przeciwnym razie będzie się kruszyć lub pękać.

Jeśli nie dopuścisz takich błędów, lutowanie będzie jednolite i wysokiej jakości. Lutowanie może być zarysowane, ale nie będzie możliwe oddzielenie go od stali nierdzewnej. Tak silny jest wynikowy szew.

Po zakończeniu lutowania odczekaj, aż produkt ostygnie. W tym momencie nie powinno się dotykać, ruszać się. Wtedy będzie konieczne tylko oczyszczenie produktu z pozostałości lutowia, topnik i umycie mydłem.