Jak zrobić cudowny pik! zrób to sam

Są sytuacje, w których zwrot ze starego żartu "Potrafię kopać, ale nie mogę kopać" można wypowiedzieć tylko retorycznie. Ponieważ nadal musisz to robić, nie zwracając uwagi na ból pleców.

Schemat 1. Schemat elementów spawania cudownej łopaty.

Marzenie ogrodnika o wynalezieniu narzędzia, które ułatwiłoby wyniszczający proces przygotowania gleby do sadzenia, spełniło się nie tak dawno, ale już zyskało uznanie ze strony ogrodników. Urządzenie jest dostępne w handlu, a dla tych, którzy chcą nauczyć się cudownego pikowania własnymi rękami, są szczegółowe opisy jego produkcji.

Co może cudowna łopata?

Wszyscy właściciele działek osobistych wiedzą, że lepiej jest używać widły do ​​uzyskania luźniejszego podłoża podczas przetwarzania. Rdzeń cudu jest po prostu zwykłymi widłami, które przeszły przemyślaną modernizację technologiczną.

Przykład cudownej łopaty.

Według niepotwierdzonych danych, surowi Uralscy przemysłowcy są związani z genialnym wynalazkiem, ale początkowy projekt przeszedł wiele zmian od czasu jego powstania, a praca z nim stała się wygodniejsza i wydajniejsza.

Ostatecznie cudem łopaty jest widły, do których przystanki przymocowane są z dwóch stron. Przedni ogranicznik wygląda jak rama na prowadnicach, tylna ma kształt litery T. Rama jest wyposażona w zęby, a ogólnie projekt ma nieco fantastyczny wygląd. To nie przeszkadza jej w pracy przy użyciu znacznie mniejszego wysiłku niż przy użyciu konwencjonalnego widelca lub bagnetu.

W tej formie urządzenie dobrze radzi sobie z gliną, a nawet gęstą, ubitą glebą, wykazując wyjątkową niezawodność. Ze względu na szerszy płaszczyznę roboczą i dzięki mechanizmowi działania cud łopaty może znacznie zwiększyć szybkość kopania, zmniejszając w ten sposób obciążenie fizyczne kręgosłupa i koszty energii pracownika.

Jedyne, co należy wziąć pod uwagę to, że waga koparki musi przekraczać 80 kg, w przeciwnym razie siła nacisku na rączkę nie wystarczy, aby uzyskać dobry wynik.

Czym jest cudowna łopata?

Producenci oferują kilka opcji dla takich mechanizmów, różniących się wielkością, konstrukcją i materiałem produkcyjnym. Kosztują bardzo drogo, dlatego w obecności pewnych umiejętności związanych z pracą i schematu montażu urządzenia można bez dodatkowych nakładów pracować. Łopata cudu składa się z trzech rodzajów: "oracz", "kret" i zwykle. Samo-tworzenie lepiej zacząć od najprostszej opcji.

Zanim zaczniesz przygotowywać odpowiednie narzędzie i materiał, musisz pomyśleć dokładnie, jaki rozmiar będzie potrzebny szpadlem i do jakich celów będzie on używany.

Schemat robienia uchwytów do cudownych łopat.

Wielkość bagnetu, na który wejdzie na ziemię, zależy od głębokości zamarzania gleby. Jeśli do poluzowania gleby zostanie użyta łopata, wystarczy 10 cm.W przypadku sadzenia warzyw konieczne jest głębsze kopanie, dlatego zęby powinny wejść do warstwy zamarzniętej gleby co najmniej 5 cm.

Szerokość zależy od zamierzonego obszaru chwytania ziemi, ale nie zaleca się przekraczania 50 cm, w przeciwnym razie będzie to wymagać zbyt wiele wysiłku. Wygląd struktury można sprawdzić na załączonej ilustracji, która pokazuje narzędzie z 35 cm wykopem.

• pręty zbrojone lub domieszkowane walcowane płaskie o szerokości 2 cm i przekroju około 0,5 cm;
• kwadratowy odcinek rury 1 cm;
• rura metalowa o średnicy większej niż 5 cm;
• śruby i nakrętki;
• spawarka;
• Bułgarski;
• wiertło;
• papier ścierny.

Proces tworzenia cudownych łopat

Przede wszystkim tworzą one bagnety, w tym celu zbrojenie zostaje pocięte na kawałki o wymaganej długości. Ich końce są zaostrzone po jednej stronie pod kątem 30 °. Jeśli gleba jest miękka, kąt ukosu można zmniejszyć do 15 °, ale należy zauważyć, że prowadzi to do częstego stępienia części tnącej. Następnie odetnij część kwadratowej rury na pręt nośny i przygotuj okrągłą pustą rurkę do uchwytu. Elementy są spawane zgodnie z rysunkiem (schemat 1).

Ogranicznik jest łukowaty w kształcie łuku i mocowany do bocznych ram konstrukcji wsporczej. Następnie wszystkie części są spawane ze sobą, a miejsca ruchomych przegubów są przykręcone i nakrętki, po wywierceniu otworów o pożądanej średnicy. Miejsca, w których spawanie było wykonywane, czyszczone papierem ściernym, uchwyt jest wyposażony w drewnianą rączkę.