Jak nauczyć się gotować elektrodę

Spawanie jest procesem łączenia dwóch metalowych powierzchni na poziomie międzycząsteczkowym. Do spawania metalowych aparatów (falowników), prądu elektrycznego, elektrod i wyposażenia ochronnego. Konieczne jest udzielenie odpowiedzi na pytania: jak gotować za pomocą elektrod, jak prawidłowo je dobierać, jak zapalać łuk i jakie są parametry spawania?

Schemat elektrody do spawania.

Wybór elektrod spawalniczych

Elektroda - metalowy pręt w powłoce. Jest on przeznaczony do wytwarzania związku przez topienie (gdy materiały są podgrzewane do temperatury topnienia i tworzą wiązania międzycząsteczkowe). Metalowy rdzeń jest dodatkiem, który wypełnia pustkę między częściami (tworzy szew).

Rdzeń elektrody, która jest gotowana, pokryty jest zewnętrzną powłoką. Konieczne jest zabezpieczenie stopionego metalu. Powłoka topi się wraz z prętem, unosi się na powierzchni stopu (jest lżejsza) i tworzy ochronny film żużlowy. Folia chroni stopiony metal przed utlenianiem i nasycaniem azotem.

Technika spawania elektrodami.

Substancje gazowe są również wprowadzane do powłoki. Są one uwalniane podczas topienia i otaczają łuk gazem ochronnym. Gaz jest barierą dla tlenu i azotu, zapobiega reakcji metalu z komponentami powietrza.

Różne pręty są używane do różnych części do spawania. Różnice występują w materiale i średnicy. W indywidualnej konstrukcji lub na działce najbardziej pożądane są dwie średnice: 3 i 4 mm.

Wielkość przekroju pręta (jego średnica) jest określona przez grubość łączonych powierzchni. Im szersza część, tym grubszy powinien być pręt. Największa średnica pręta wynosi 5 mm.

Parametry spawania łukowego: co to jest?

Aby gotować z elektrodami jakościowo, konieczne jest wybranie odpowiednich parametrów procesu. Co to jest i jak określić ich znaczenie?

Dla początkującego spawacza pracującego ze zwykłą stalą ważne jest poznanie znaczenia następujących parametrów:

• średnica elektrody;
• prąd spawany;
• biegunowość

Prąd spawany to prąd, który tworzy łuk między częścią a elektrodą. Jego wartość powinna odpowiadać średnicy pręta. Im większa średnica, tym większa wartość prądu. Często wartość korespondencji prądu i średnicy pręta jest przedstawiona na opakowaniu (skrzynce) falownika.

Biegunowość prądu jest kierunkiem jego ruchu. Falownik spawalniczy ma dwa zaciski z zaciskami na końcach. Jeden jest oznaczony "+", drugi - "-". Elektroda jest włożona do jednego z końcówek, druga jest zamocowana na jednej z części, które mają być spawane.

Wpływ kąta nachylenia elektrody na kształt szwu.

Prąd przesuwa się z "-" do "+". Pomiędzy plusem i minus łuku powstaje różnica temperatur 700-800 ° C. Na przykład na końcu anody łuku powstaje temperatura 4000 ºC na katodzie - 3200 ºC.

Przy bezpośredniej polaryzacji zacisk "-" utrzymuje pręt, a końcówka "+" jest przymocowana do części. Przepływ elektronów przesuwa się z elektrody do części, wyższa temperatura tworzy się na połączonych powierzchniach, części topią się szybciej. Ten tryb jest używany do spawania części z konwencjonalnych stopów (bez specjalnych właściwości).

Przy odwrotnej polaryzacji pręt jest przymocowany do końcówki "+". Na tym schemacie przepływ elektronów przemieszcza się z części. Ten rodzaj spawania stosuje się w przypadku produktów cienkoformowanych i stopów o niskiej temperaturze topnienia, aby zapobiec ich nadmiernemu topnieniu i spalaniu (powstanie przelotowego otworu w części).

W zastosowaniach domowych, najbardziej pożądany tryb bezpośredniej polaryzacji.

Najczęstsze parametry spawania elektrodą domową to 100 A z bezpośrednią polaryzacją i elektrodą 3 mm.

Spawanie metali: jak gotować za pomocą elektrod?

Rozpocznij spawanie: jak zapalić łuk?

Do spawania metal jest oczyszczony z rdzy, starej farby. Jeden z zacisków ("+") jest zamocowany na części, elektroda jest włożona do drugiej. Wartość prądu spawania (100 A) jest umieszczona na falowniku, zacisk z prętem jest pobierany w ręku i przykładane jest napięcie. Zanurz osłonę na oczy szkłem ochronnym (filtrem świetlnym).

Aby prawidłowo zagotować elektrodę, musisz nauczyć się zapalać łuk.

Klasyfikacja łuku.

Łuk łukowy można wykonać na dwa sposoby:

1. Ćwierkając. Terminal w terminalu uderza w powierzchnię metalu, tak jak podczas zapalania zapałki. W tym przypadku pojawieniu się łuku towarzyszy charakterystyczny trzask i jasna luminescencja obserwowana w filtrze świetlnym. Przed zapłonem w szklanym filtrze nie widać prawie nic. Uderzenie służy do zapłonu łuku "na zimno" (najpierw lub po zmianie pręta).
2. Doprowadzić elektrodę do minimalnej odległości. Ta metoda jest używana do "gorącego" metalu, kiedy łuk kilka sekund temu płonął i zgasł. Koniec pręta zbliża się do odległości łuku (3-5 mm), elektrony przebijają szczelinę powietrzną i tworzy się łuk.

Aby ułatwić zapłon, należy pokonać krawędź pręta, aby usunąć powłokę. W przypadku spawania kąt nachylenia pręta do powierzchni spawanych części wybiera się w zakresie 70-80º (prawie pionowo, z niewielkim nachyleniem).

Ruch elektrody i jeziorka spawalniczego

W przypadku elektrod spawalniczych z topieniem metalu występuje tworzenie się kąpieli spawanej. Jest to pula stopu, w której mieszają się materiały powierzchni do spawania i rdzeń. W przypadku spawania wysokiej jakości koniec drążka powinien poruszać się po szwie nie prostoliniowo, lecz wykonywać ruch posuwisto-zwrotny (tam i z powrotem lub w spiralę).

Półautomatyczne spawanie łukowe z elektrodą spawalną w gazie osłonowym.

Za rdzeniem porusza się kąpiel spawalnicza. Jego rozmiar wpływa na szybkość ruchu terminala z prętem. Im wolniejsze jest spawanie, tym szersza kąpiel i głębsze topienie. Istnieje niebezpieczeństwo podpalenia.

Przy przyspieszonym ruchu pręta nie zapewniono wystarczającej penetracji. Spawanie zawiera nieciągłości, co świadczy o niskiej jakości związków.

Spawana kąpiel zamarza i tworzy spoinę. Jego powierzchnia jest pokryta topnikiem. Warstwę ochronną usuwa się za pomocą młotka (stukając) i wizualnie sprawdzać szew, określać obecność penetracji, nieciągłości, puste przestrzenie.

Spawanie jest technologiczną operacją silnego połączenia dwóch metali. Aby z sukcesem opanować umiejętności spawalnicze i wykorzystać je we własnej konstrukcji, konieczne jest zakupienie falownika spawalniczego, dobranie odpowiednich elektrod i określenie parametrów spawania.

Wykazując się cierpliwością i wytrwałością, można nauczyć się gotować wyroby metalowe w domu (kraty w oknach) oraz w ogrodzie (ramy do szklarni i do budowy).