Instrukcje dotyczące uzwojenia transformatorów wykonuj

Nakręcanie transformatorów własnymi rękami jest zadaniem, które wcześniej lub później staje przed jakimkolwiek amatorskim amatorem. Jeśli nie stworzysz nowego od podstaw, prawdopodobnie będziesz musiał radykalnie przerobić stary transformator. Punkt nie jest trudny, ale długi, monotonna i wymaga stałej uwagi.

Schemat uzwojenia transformatora spawalniczego.

Niemniej jednak zadanie to jest całkiem realne nawet dla niedoświadczonego amatora radiowego: nie będzie on w stanie wyprodukować transformatora toroidalnego, ale na pewno będzie można zrobić urządzenie bardziej tradycyjnego typu.

Narzędzia do zwijania transformatora

Przede wszystkim powinieneś pomyśleć o tym, jak ułatwić sobie pracę za pomocą różnych urządzeń. W fabrycznej produkcji transformatorów są one wykonywane oczywiście za pomocą specjalnych maszyn, a nie ręcznie.

Niemożliwe jest, aby amator pomyślał o obrabiarkach, ale proste urządzenia ułatwiające pracę z pewnością usprawiedliwiają się.

Najprostszą opcją są dwa filary przymocowane do drewnianej deski i między nimi metalowy pręt, zakrzywiony w kształcie klamki z jednej strony. Na zewnątrz, coś w rodzaju rożna. Pręt zostanie przewleczony przez otwory w stojakach, zwykle nie więcej niż 1 cm, oś "szpikulca" musi przejść przez ramę przyszłego transformatora (nie zatrzymujemy się na jego produkcji, ponieważ jego typ i funkcje zależą od zamierzonej funkcji urządzenia). Zwykle w tym celu stosuje się drewniany klocek z otworem na oś i rozmiar odpowiedni dla ramy.

Schemat urządzenia do nawijania transformatorów.

Dzięki wiertarce ręcznej zadanie jest uproszczone. Wiertło jest bezpiecznie przymocowane równolegle do stołu (można go po prostu przytrzymać w imadle), aby uchwyt mógł się swobodnie obracać. Metalowy pręt wstawiany jest do uchwytu wiertarskiego z zamontowanym na nim blokiem, na którym zamocowana jest rama transformatora. W idealnym przypadku pręt powinien być gwintowany, a następnie blok można łatwo zamocować, po prostu przytrzymując go za pomocą nakrętek po obu stronach. W niektórych przypadkach można całkowicie obejść się bez podkładek, mocując ramę za pomocą samych nakrętek lub za pomocą drewnianych płyt lub płyt tekstolitowych.

Możesz użyć jako mechanizmu do zwijania induktora telefonicznego, maszyny do szpuli tekstylnej, urządzenia do przewijania folii i innych podobnych mechanizmów. Kluczowym punktem jest "miękki", bez szarpnięć, przebieg procesu.

Ponadto będziesz potrzebować urządzenia do odwijania (szczególnie jeśli używasz starego transformatora jako źródła drutu). Jego postęp powinien być również jednolity, aby nie komplikować procesu zwijania nowego transformatora i nie uszkadzać izolacji drutu. Zwykle urządzenie odwijające wykonuje się analogicznie do urządzenia nawijającego, ale uchwyt do obracania jest opcjonalny.

Pomocne może być również dodatkowe urządzenie do liczenia liczby zwojów. Możesz uzyskać z konta słownego, gdy każda kolej jest policzone (lub parę obrotów), a co sto jest oznaczone na papierze. W przypadku zastosowania przekładni nie należy zapominać o przełożeniu przekładni.

Możesz jednak użyć dowolnego urządzenia. Odpowiedni wodomierz, licznik elektryczny, prędkościomierz do roweru. Licznik jest podłączony do maszyny do nawijania za pomocą elastycznego wałka (gumowa rura o wystarczająco grubych ściankach) lub kół zębatych.

Warstwy uzwojenia izolacji

Schemat uzwojenia pierwotnego i wtórnego.

Często wymagane jest wstawienie przekładek dystansowych między warstwami drutu. Zwykle są wykonane z papieru, najlepszego kabla lub kondensatora. Podkładki muszą być grube, płaskie, wolne od otworów i otworów.

Między sąsiednimi uzwojeniami transformatora izolacja jest znacznie poważniejsza. Lakotkan jest zwykle używany, po obu stronach którego umieszczony jest papier ("kanapka"). Warstwa papieru jest również potrzebna do wypoziomowania powierzchni przed nawinięciem następnego uzwojenia. W przypadku braku lakierowanej tkaniny, ten sam papier może być użyty zamiast tego w kilku warstwach (co najmniej 3).

Paski papieru na przekładki dystansowe są szersze niż uzwojenie, a jego krawędzie powinny sięgać 2-4 mm poza zwoje uzwojenia. Wzdłuż krawędzi nadwyżka jest wygięta, co chroni zewnętrzne zwoje.

Proces nawijania

Samo nawijanie jest następujące.

Cewka z przewodem jest zamocowana w urządzeniu odwijającym, a rama transformatora - w uzwojeniu. Należy to zrobić w taki sposób, aby rotacja przebiegała płynnie, bez szarpnięć, z umiarkowaną prędkością. Przewód powinien sięgać do górnej części ramy od góry cewki. Pomiędzy drutem a stołem musi znajdować się co najmniej 20 cm (w przeciwnym razie nie będzie można umieścić ręki, która będzie musiała być prowadzona na stole).

Schemat ciągłego nawijania.

Uszczelki izolacyjne i wszystko inne powinny być przygotowane z góry i umieszczone na tym samym stole w zasięgu ręki. Możesz potrzebować ołówka i papieru, nożyczek, drobnego papieru ściernego, materiałów izolacyjnych, lutownicy dołączonej do sieci.

Jedna ręka musi obrócić urządzenie nawijające, a druga - aby skierować drut tak, aby leżał na ramie cewki do cewki.

Przed nawinięciem rama transformatora powinna być pokryta izolacją tego samego typu, która będzie między zwojami (być może trzeba będzie ją skleić). Prowadzący koniec drutu przechodzi przez otwór w ramie i jest tymczasowo przymocowany do osi urządzenia nawijającego.

Proces zwijania musi zaczynać się powoli: konieczne jest "zwijanie", aby zwoje były blisko siebie, tak aby następne przyciskało poprzednie. Poziom naprężenia drutu i jego kąt muszą być zawsze w przybliżeniu stałe. Jednocześnie każda warstwa zwojów nie powinna być "w pełni podparta": nie powinno być ryzyka ześlizgnięcia się zwojów i upadku wzdłuż policzka ramy.

Urządzenie liczące, jeśli istnieje, jest konieczne przed rozpoczęciem ustawiania wartości zerowej (lub oznaczenia wartości na niej obecnej). Jeśli nie istnieje, należy uważnie przeczytać cewki i warstwy uzwojenia, ustalając ich numer na papierze. Jeśli konieczne jest zawieszenie pracy (na przykład, aby zainstalować uszczelkę izolacyjną), drut powinien być napięty, w przeciwnym razie cewki mogą się rozłączyć! Aby to zrobić, możesz po prostu przymocować drut w stosunku do ramy za pomocą lnianego klipu.

Schematy domowe urządzenia do uzwojenia transformatorów.

Uszczelka izolacyjna jest albo sklejona ze sobą (tak, aby się nie odwijała, gdy nie jest jeszcze dociskana przez następny rząd zwojów), albo jest dociśnięta do elastycznego gumowego pierścienia. Elastyczne rury izolacyjne są noszone na końcach przewodów na początku i na końcu uzwojenia.

Zaleca się, aby każdy następny rząd zwojów był węższy: nie skręcaj o 1-2 obroty. Nie ma potrzeby zostawiać wolnej przestrzeni, musi być wypełniona, w zależności od grubości drutu, za pomocą nici lub sznurka. Jest to szczególnie ważne w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do wytrzymałości ramy transformatora.

Połączenie przewodowe

W przypadku zerwania drutu podczas nawijania (lub, jeśli pierwotnie planowano, że transformator zostanie nawinięty z kilku oddzielnych fragmentów drutu), proces lutowania jest różny w zależności od grubości drutu.

Jeśli drut ma średnią grubość (do 0,3 mm), końce są usuwane z izolacji (piaskowanie) 1-1,5 cm od miejsca zerwania. Następnie końce są skręcone i lutowane.

Grube druty (powyżej 0,3 mm) można lutować bezpośrednio, bez skręcania. Odpowiednio, krótszy odcinek drutu może zostać uwolniony z izolacji.

Cienkich drutów (0,1 mm i mniej) nie można lutować, ale spawać. Aby to zrobić, skręcając je w taki sam sposób, jak druty o średniej grubości (ale w tym przypadku izolacja izolacji nie jest potrzebna), należy umieścić lampę spirytusową, kilka zapałek lub palnik gazowy w płomieniu. Z udanym spawaniem w miejsce skrętu powstała metalowa "kula".

We wszystkich przypadkach miejsce lutowania / spawania jest izolowane za pomocą lakierowanej tkaniny lub kawałka papieru izolacyjnego.

Ważne szczegóły

Jeśli uzwojenie jest wykonane cienkim drutem (mniej niż 0,1 mm), trzeba wykonać kilka tysięcy obrotów, wtedy w tym przypadku nie można tego zrobić w trybie "włącz do obrotu", ale "luzem". Oczywiście jednocześnie konieczne jest obserwowanie w przybliżeniu jednakowej grubości warstw. Uzwojenie powinno pozostać płaskie, po każdym mm należy założyć uszczelkę izolacyjną.

Jeśli uzwojenie wykonane jest z grubego drutu, na zewnątrz można go przykryć niczym. Jeśli drut jest cienki, wówczas zewnętrzne uzwojenie powinno być owinięte papierem lub papierem izolacyjnym.